Over Isa

Mijn naam is Isa, en ik ben 20! Ik hou van online shoppen (de portemonnee wat minder), muziek (Van Taylor, Lana, tot country tot rock), en ik hou van lezen. Verrassing he? Ik lees daadwerkelijk elke genre. Van Young Adult, tot New Adult, tot volwassen. Ik kan uren door blijven praten over mijn favorieten boeken. Aangezien mijn niet-lezende vrienden er waarschijnlijk een beetje moe van worden (niet dat dat me boeit, ik praat gewoon door), leek het me leuk om hier te vertellen over boeken, en misschien zelfs je te overtuigen of inspireren het ook te lezen.

Oké, nu over boek 10, Verbeeld me! Allereerst wil ik wat content warnings geven, aangezien deze boeken vrij heftige dingen bevatten / beschrijven, net zoals de voorafgaande boeken in de serie.

Waarschuwingen

• Mishandeling
• Wapengeweld
• Depressie
• Marteling (gedetailleerd)
• Moord (gedetailleerd)
• Gevangenschap     
• Menselijke experimenten

Verbeeld Me is boek 10 in deze reeks, en daarmee het laatste volledige boek. Ook is het by far het meest duistere boek uit de hele serie. Het bevat gedetailleerde, wat enge scenes. Ik was vrij verbaasd toen ik het las, want de vorige boeken waren op dat gebied iets milder.
Het is het weerzinwekkende slot van de verhaallijn, dat je van begin tot eind laat twijfelen hoe het nou gaat eindigen en heeft actie tot het laatste eind.
Alle duistere aspecten achterwege, zien we de sterkte van bepaalde gevormde banden en hoe door barre omstandigheden, vriendschap wint van de trots.

Vriendschappen

Terwijl sommige vrienschappen sterker dan ooit blijken is de dreiging en angst voor sommige te veel geworden om te strijden voor het goede?

Is het te redden?

Maar lukt alles waar iedereen zo hard voor heeft gevochten nog wel te redden? Of is alles maar dan ook alles voor niets geweest?

Mijn mening

What.. the.. f*ck. Ik heb dit boek serieus meerdere keren moeten wegleggen door sommige scenes. De machete scene? Vanuit Kenji zijn oogpunt, was hij niet de enige die moest wegkijken. De scenes in Oceanië..? dit boek is zoals ik al zei duisterder dan de voorafgaande boeken. Wel is het een spectaculair einde aan het plot.. Ik probeer echt zo weinig mogelijk spoilers te geven aangezien dit de finale is van het boek! maarrr.. !spoiler!
Een van de dingen die me zijn opgevallen en wat me verbaasde was hoe zonder Ella alle character development van Aaron weer terug was naar de oude hem, misschien nog wel vervelender als boek 1. Die gast is echt niemand zonder Ella; de enige die hem staande kon houden en tegen zijn verschrikkelijke mood swings kon was natuurlijk Kenji, en in dit boek zie je een hoop van hun gekke, maar vriendschappelijke dynamiek terug. En hallo.. Ella en Anderson? Walgelijk.
Ook hadden zij een paar scenes waar ik echt moest wegkijken en de man nog meer begon te haten, en ik dacht dat dat onmogelijk was. Paris Anderson is werkelijk waar de verschrikkelijkste fictionele antagonist waar ik ooit in mijn leven over heb gelezen of heb gezien in films. Ella vond ik een beetje irritant in dit boek maarja, zij kon er ook niks aan doen dat ze als robot werd ingesteld tegen haar wil. En Emmaline, we ontmoeten haar natuurlijk in Weersta me als een wezen dat er geen eens meer menselijk uitziet, wat ik niet in die review heb gezet om het niet te spoilen.

Ik vond het hartverscheurend, maar in het begin van het boek haatte ik haar ook. Voor wat ze de karakters aan deed. Maar toen ze weer voor de tweede keer werd herenigd met Ella, brak mijn hart voor haar opnieuw. Ik was blij dat Ella haar uit haar lijden kon verlossen; dat was het meest vreedzame einde wat voor haar nog een optie was, hoe verdrietig en extreem oneerlijk ook. Het blijft verschrikkelijk dat er voor haar nooit een happy ending in zat. Ze verdiende zoveel beter, en de zogenaamde happy ever after voor alle andere karakters blijft bitterzoet daardoor.

Ik vind dit boek niet het beste uit de serie, maar het zit wel vol met actie dat ervoor zorgt dat het heel snel wegleest. Het einde vond ik een beetje apart en ik vond het jammer om niet de hereniging tussen Ella en bepaalde karakters te zien, maar dat maakt de allerlaatste novella dubbel en dwars goed.

Meer reviews

Geloof Me, een happily-ever-after novella die bitterzoet is, is het laatste deel van deze reeks en daar komt volgende maand een review van, dus stay tuned!!